وسط یه خونه‌ی درهم برهم نشستم و صلاح دیدم بیام درباره‌ی یه چیزی صحبت کنم.
اونم چیزی نیست جز «رانندگی»، من گواهینامه ندارم، خیلی وقت پیش کلاس برداشتم و امتحان شهر رو سه بار رد شدم و دیگه دست از سرش برداشتم.
آدم پیگیری نیستم متاسفانه..
آدم سیریشی نیستم و تا یه حدی تلاش میکنم و بعد بیخیالش میشم..
توو خیلی چیزا اینجوریم، توو درس خوندن، توو آشپزی کردن، توو دکتر رفتن..
امروز یکی از آدمایی که میشناسم آزمونش رو قبول شد و فیش مربوط به صدور گواهینامه‌ش رو استوری کرد.
ازین بابت که یکی دیگه هم گواهینامه‌ش رو گرفت و فقط من موندم قیافه‌م جمع شد..
خب بِچ موو یور اَس!!
الان به خودم میگم توو سال جدید حتما میرم دنبال آموزش رانندگی اما خدا شاهده چققققققدر دارم بهونه میتراشم برای خودم که کانم رو تکون ندم برم!
گشادترین موجود هستی‌ام متاسفانه!
می خواستم درباره‌ی «Normal people» هم دُرافشانی کنم که میبینم توو این پستِ پر از کان و گشادی شایسته نیست.
برم ظرفامو بشورم✋🏻